2017 is me mijn jaartje wel geweest. Ik denk dat ik nog nooit eerder een jaar van zoveel uitersten heb gehad.
2016 was een jaar van werken in loondienst, overwerkt raken en thuis zitten, een aanslag op mijn grenzen, dromen over eigen ondernemerschap, en de voorzichtige eerste stappen zetten, op weg naar. 2017 is het jaar geworden van concrete stappen, het realiseren van die droom. 2 januari 2017 is ByDorine echt officieel geworden. Aan de ene kant super spannend, aan de andere kant heel relaxt, met een houding van, we gaan het wel zien, ik heb er vertrouwen in!
Nog niet eerder heb ik in een jaar zo vaak gedacht, dit kan ik niet, dit is niks voor mij (met name alles wat betrekking had op het zakelijke en administratieve deel van zelfstandig ondernemer zijn). En nog niet eerder heb ik in een jaar zo vaak gedacht, ‘tof, dat ga ik doen’, of ‘prima, gaan we regelen!’ terwijl ik het nog nooit eerder had gedaan of nog geen idee had hoe ik het zou gaan doen. Maar ik was ervan overtuigd dat ik het kon en dat ik het goed zou gaan doen ook. Waar Jorden -mijn man voor degenen die dat nog niet weten- maar niet kon begrijpen waarom ik geen stress had voor een feest of bruiloft, was ik de relaxtheid zelve, en genoot ik met volle teugen wanneer alle voorbereidingen dan eindelijk klaar waren en het echte werk ging beginnen. Terwijl ik een telefoontje naar iemand, netwerkafspraken of het versturen van een offerte het liefst alleen maar aan het uitstellen was, angstig voor confrontaties en onzeker om mezelf neer te zetten als stylist (want ja, nog maar net begonnen he, niet te hoog van de toren blazen). Zaken die Jorden dan weer met twee vingers in z’n neus doet. Wat dat betreft heeft het starten van een eigen business ons samen ook veel geleerd. Over onszelf en over elkaar.
Nu ik zo aan het schrijven ben en er van alles oppopt realiseer ik me tegelijkertijd ook wat voor mij het afgelopen jaar één van de grootste verassingen is geweest en waar ik onwijs van geniet, namelijk het samenwerken. Jorden is veel meer betrokken bij het geheel dan ik van te voren had bedacht. Hoe cliché ook, maar zo verschillend als we zijn, zo goed vullen we hierin elkaar aan, wat fantastisch werkt. Het is ook heel erg tof om deze droom samen te realiseren, en samen te fantaseren over de toekomst. Als er een bruiloft op zaterdag is gaat hij altijd mee, en ik schiet op zo’n dag regelmatig in de lach als ik zie hoe inventief en georganiseerd hij dan te werk gaat. Op die momenten ervaar ik altijd een diepe dankbaarheid, en voel ik me een rijk gezegend mens.
DE BOEKHOUDING EN….
Naast het organiseren en stylen komt er echter meer kijken. Neem nou het boekhouden. Ik met mijn Cultuur & Maatschappij vakkenpakket -voor degenen die nog weten wat dat inhield, lang geleden- zonder economie en de makkelijkste wiskunde die er was, moest opeens gaan boekhouden. Wat een taaie toestand, en echt compleet abracadabra voor mij. En in plaats van me goed laten voorlichten deed ik dan dus ook maar gewoon wat. Met als resultaat dat na drie maanden ik de meest bijzondere boekhoudkundige combinaties had gemaakt. En wee degene die er allemaal wat van vond.
Oke, toegegeven, ietsjes overdreven wel, maar al met al is de boekhouding voor mij echt een uitdaging geweest. Ondertussen heb ik het allemaal redelijk goed door en komt er zelfs al een soort van regelmaat in.
Naast het boekhouden heb ik dan nog zo’n angeltje. Zaken doen. Geld verdienen. Reële offertes maken. Spaans benauwd kon ik er van worden. En nog wel eens. Bang dat mensen het te duur vinden, en het dus daarom dan maar niet doen, opdracht gemist. Ondertussen wordt ik daar relaxter in. Gaat de opdracht niet door, helaas, er komt wel weer een nieuwe. En zo werkt het ook.
MIJN ENERGIE
Aan het einde van mijn eerste jaar kan ik met trots zeggen dat ik prachtige recensies en lovende woorden ontvangen heb. De eerste feesten voor volgend jaar staan gepland en ik ben druk met het uitbreiden van mijn netwerk en het ontmoeten van allemaal fantastische ondernemers. Ik groei en daar word ik ontzettend blij van.
2017 was ook het jaar van mijn 30e verjaardag. Het jaar dat ik Loïs voor het eerst naar school bracht (en de eerste weken oververmoeid en met driftbuien weer terugkreeg). Enorm dankbaar ben ik alle mensen die dit jaar mij het vertrouwen hebben gegeven, mij hun feest lieten organiseren, hun bruiloft stylen, die mij vroegen mee te denken in het realiseren van een prachtige dag.
MIJN VOORUITBLIK
2018 is dichtbij. Mijn grootste uitdaging van 2018 word balansen. Mijn werk vraagt veel aandacht en tijd, maar daarnaast wil ook een gezellige en leuke partner zijn, een aanwezige en lieve mama en een goede, trouwe vriendin. En dat huishouden, tsja, daar moet ook een en ander in gebeuren. De afgelopen maanden hebben me geleerd dat dit alles bij elkaar moeilijk te verenigen is. En dus wordt mijn uitdaging balans. Niet alles hoeft perfect en altijd in evenwicht te zijn. Maar dat zorgt met regelmaat voor kortsluiting in mijn hoofd. Hoe ik die balans moet gaan vormgeven weet ik nog niet. Daar ga ik nog eens rustig voor zitten. Wie weet kom ik er een volgende keer op terug.
Je kunt ook wel gaan schrijven, Door! Echt mooi!