Het eerste jaar als zelfstandig ondernemer is een feit! En ja, ik zit al weer volop in het tweede jaar. De maand maart is al weer bijna om, het is zó cliché, maar zó waar, ongelofelijk hoe hard de tijd gaat.
Waar ik afgelopen zomer bij diverse plannen dacht, dat komt wel in de winter, dan heb ik alle tijd, is nu dus de winter voorbij, de lente begonnen, en de eerste bruiloft komt al in zicht. Maar de meeste van de plannen zijn nog steeds plannen, en moeten dus snel gerealiseerd gaan worden wil het niet bij een plan blijven.
De andere kant is, een creatieve geest is nooit klaar, zal altijd plannen hebben en nieuwe plannen maken. Mijn creatieve geest is altijd bezig met meer, beter, mooier, inventiever, en grootser. Dat klinkt in de eerste instantie misschien wat raar, hebberig. Zo van, het is nooit goed genoeg, het moet altijd meer en altijd beter, het gras bij de buren is altijd groener.
Nou, zo bedoel ik het dus niet!
Wat ik wel bedoel is dat ik dromen heb. Mooie dromen, over projecten die mensen om mij heen, en mijzelf, heel erg blij gaan maken. Ik droom over grote opdrachten, zonder daarin het persoonlijke en de unieke details te vergeten. En ik weet dat ik het kan. En dat geeft mij zoveel energie en zelfvertrouwen dat ik ook durf te dromen en mijn dromen ook kenbaar durf te maken.
Waar ik aan het begin van mijn eerste jaar super onzeker kon zijn, mijzelf veel aan het vergelijken was met anderen (de beste natuurlijk) en ik veel bezig was met wat er allemaal nog niet goed genoeg was, heb ik gedurende het jaar belangrijke lessen geleerd.
Les 1. Succes moet groeien. Een boom begint als zaadje, groeit uit als een wiebelig takje, word een stevige struik en groeit uit tot boom. En dat heeft tijd nodig. Stel nou dat ik de fase van het zaadje en het wiebelige takje gehad heb. En ik nu een flinke struik ben geworden. Man, dan ligt er nog een hoop in het verschiet! Het is toch te gek om te denken dat je een keer een punt bereikt dat je denkt, nu ben ik er, dit is het meest haalbare. Nou please, laat me daar nog lang niet zijn, want ik wil blijven dromen, blijven fantaseren over nieuw en beter. Zonder dat het me ontevreden of onrustig maakt, want daar gaat het mis. Dan zijn het geen dromen meer, maar worden het spoken, die je ongelukkig maken en je remmen in plaats van laten shinen.
Les 2. Niet alles zelf willen doen. Vorig jaar, deze tijd, was ik enorm bezig met, hoe verdien ik genoeg, hoe krijg ik zo snel mogelijk opdrachten waar ik aan kan verdienen, want ja, ik moet geld hebben, anders kan ik verder niks.
Daar zit natuurlijk een zekere kern van waarheid in. Zonder opdrachten geen werk, en zonder werk geen inkomsten. Maar een wijs man in mijn omgeving (mijn man of course) zij steeds tegen mij, Dorien, doe waar je goed in bent, en doe het goed, dan komt dat geld vanzelf wel. Ik vond het enorm lastig. Maar hij bleek gelijk te hebben. Ook zoiets is, alles zelf willen doen, want uitbesteden kost geld. Ook daar zit een kern van waarheid in. Als je start als kleine zelfstandige ondernemer schakel je niet gelijk een boekhouder in die iedere maand alles voor je regelt, maar dan doe je dat zelf, toch?
Boekhouding is echter niet mijn sterkste punt. Ik weet niet hoeveel tijd er afgelopen jaar in is gaan zitten, maar wel zoveel dat ik al heel wat van de plannen die ik had willen realiseren in die tijd had kunnen realiseren. Tijd is geld, word wel eens geroepen. Super irritante opmerking, maar er is wat voor te zeggen. En dus ben ik nu ook erg bezig met, wat zijn mijn sterkste kanten, waar wil ik mij op focussen, en wat ga ik loslaten en uitbesteden.
Les 3. Wees trots op wat je bereikt hebt. Wees trots, nou nou, gaat dat niet wat ver? Zou ik daarvoor in de plaats niet bijvoorbeeld dankbaar moeten zetten. Nee. Ik heb bewust gekozen voor het woord trots. Want echt, ik heb geleerd dat ik, naast dankbaar, ook trots mag zijn. Dankbaar voor waar ik nu sta, voor alle lieve mensen om mij heen die mij enorm geholpen hebben.
Maar ik mag ook trots zijn. Dat ik doorgepakt heb. Dat ik keihard gewerkt heb, en niet heb opgegeven op momenten dat ik met flinke teleurstellingen te kampen had. Trots op al het werk wat verzet is en alle lovende reacties die ik gekregen heb. Trots op hoe ik ben omgegaan met mijn angsten, onzekerheden en twijfels, trots dat ik gewoon echt een paar té gekke dingen heb neergezet.
Er is altijd wel iets in mijn dat zegt, je bent er nog niet, het is nog niet goed genoeg, er kan nog zoveel beter. Maar ik wil ervoor kiezen om dat te zien als uitdaging, als aansporing, en niet als kritiek.
Het komende jaar!
Het gaat zó tof worden! Er staat een té gekke festivalwedding op de agenda, prachtige bruiloften op Kasteel de Hooge Vuursche, waar ik vaste partner geworden ben, een hele hoop nieuwe locaties in vooral Noord-Holland en last but nog least, de bruiloft van mijn jongste zusje en haar lief in Zuid-Afrika.
De aanvragen blijven komen. Onlangs 7 stuks in 1 week tijd. Nou echt, dan knijp ik mijzelf even in mijn arm, droom ik? Dit wordt mijn jaar, en man, wat heb ik er zin in!
We zijn druk bezig met het maken van allemaal supergave materialen, lichtletters en unieke stylingitems waar ik heeeel blij van wordt. En we hebben een fantastische bestelling gedaan, een wit springkussen in de vorm van een kasteeltje. Nee echt, zo leuk! Ben jij zo’n gekke bruid die gewoon wat anders wil? Dan is dit springkussen dus wat voor jou! Doe samen met je lief een vreugde dansje en jullie fotograaf maakt té gekke plaatjes!
Ik ga verder. Met al mijn lijstjes, en niet te vergeten, de plannen die er al heel lang liggen. Want het is nog maar net lente, en manlief heeft een fantastische werkbank voor me gemaakt in de schuur. Dus gaan met die banaan! Ik heb er zin aan!
Liefs Dorine
0 reacties